سوپر آنزیم جدید بطری های پلاستیکی را شش برابر سریعتر می خورد

از طریق این فرآیند، که شامل مطالعه ۵۱ ظروف پلاستیکی مختلف از جمله گالن های پلاستیکی  پس از مصرف، پنج الیاف پلی استر مختلف و پارچه و بطری‌های آب ساخته شده از PET بود، محققان اثربخشی آنزیمی را ثابت کردند.

اندرو الینگتون، استاد مرکز سیستم‌ها و زیست‌شناسی مصنوعی که تیمش هدایت توسعه مدل یادگیری ماشین را بر عهده داشت، گفت: «این کار واقعا قدرت گرد هم‌آوری رشته‌های مختلف، از زیست‌شناسی مصنوعی گرفته تا مهندسی شیمی تا هوش مصنوعی را نشان می‌دهد.»

بازیافت بدیهی‌ترین راه برای کاهش زباله‌های پلاستیکی است. اما در سطح جهان، کمتر از ۱۰ درصد از کل پلاستیک بازیافت شده است. متداول‌ترین روش برای دفع پلاستیک، علاوه بر انداختن آن در محل دفن زباله، سوزاندن آن است که پرهزینه، انرژی بر است و گازهای مضر را به هوا پرتاب می‌کند. سایر فرآیندهای صنعتی جایگزین شامل فرآیندهای بسیار انرژی بر گلیکولیز، پیرولیز یا متانولیز است.

محلول‌های بیولوژیکی انرژی بسیار کمتری مصرف می‌کنند. تحقیقات در مورد آنزیم‌های بازیافت پلاستیک در ۱۵ سال گذشته پیشرفت کرده است. با این حال تا به امروز، هیچ کس نتوانسته بود بفهمد که چگونه آنزیم‌هایی بسازد که بتوانند در دماهای پایین به طور موثر عمل کنند تا هم قابل حمل و هم مقرون به صرفه در مقیاس صنعتی بزرگ باشند. FAST-PETase می‌تواند این فرآیند را در دمای کمتر از ۵۰ درجه سانتیگراد انجام دهد.

در مرحله بعد، این تیم قصد دارد بر روی افزایش تولید آنزیم کار کند تا برای کاربردهای صنعتی و محیطی آماده شود. محققان یک درخواست ثبت اختراع برای این فناوری ثبت کرده‌اند و به چندین کاربرد مختلف چشم دوخته‌اند. پاکسازی محل‌های دفن زباله و سبز کردن صنایعی که زباله تولید می‌کنند از همه بارزتر است. اما یکی دیگر از کاربردهای بالقوه، اصلاح محیطی است. این تیم در حال بررسی چندین راه برای بیرون آوردن آنزیم‌ها به میدان برای پاکسازی مکان‌های آلوده است.

هنگامی که برنامه‌های پاکسازی محیط را در نظر می‌گیرید، به آنزیمی نیاز دارید که بتواند در دمای محیط در محیط کار کند. آلپر گفت: «این نیاز جایی است که فناوری ما در آینده مزیت بزرگی خواهد داشت.»