راهنمای انتخاب سریع پلاستیک مناسب برای مواد غذایی(فرق فود گرید و فود سیف)

توی هفتاد سال گذشته، تولید جهانی پلاستیک تقریباً ۲۳۰ برابر شده. بله، درست خوندی! و بخش بزرگی از این پلاستیکها – یعنی حدود ۴۲ درصدش – فقط صرف بستهبندی میشه. حالا تصور کن چقدر مهمه که بدونیم این بستهبندیها چی هستن، از چی ساخته شدن، و آیا اصلاً به درد نگهداری غذا میخورن یا نه؟
گالنها و بطریهای پلاستیکی یکی از پرکاربردترین انواع این بستهبندیها هستن. اما آیا همهشون ایمنان؟ نه دقیقاً. استفاده از پلاستیکهای نامناسب میتونه دلیل بیماریهای عجیبی باشه – مثل سندرم روده تحریکپذیر، آسم یا اختلالات هورمونی. عامل؟ موادی مثل BPA، DEHP و PBDE که از بعضی پلاستیکها به غذا نفوذ میکنن.
فود-گریْد یا فود-سِیْف؟ فرق کوچیک ولی مهم
اولین شوک: خیلیها این دو تا اصطلاح رو یکی میدونن. اما در واقع، «فود-گریْد» یعنی پلاستیکی که ترکیبات سمی نداره و از نظر پایهای برای تماس با غذا بیخطره. حتی اگه برای تماس مستقیم با غذا طراحی نشده باشه.
در مقابل، «فود-سِیْف» یعنی پلاستیکی که بهطور خاص برای غذا طراحی شده، تست شده، و تأییدیه FDA داره. مناسب حرارت، بدون نشتی مواد شیمیایی، و حتی تغییر رنگ و بو نمیده.
کدگذاری پلاستیکها – همه شمارهها سبز نیستن!
نماد پلاستیک گرید غذایی نشانهای است که روی ظروف و بستهبندیهای پلاستیکی دیده میشود و به مصرفکننده اطمینان میدهد که آن پلاستیک برای تماس با مواد غذایی بیخطر است. این نماد به این معنی است که پلاستیک هیچ ماده مضری را به غذا منتقل نمیکند و روی طعم یا کیفیت آن تأثیری نمیگذارد.
معمولاً این نماد به شکل یک لیوان و چنگال است، اما ممکن است به صورت یک مثلث بازیافت با عددی در وسط آن (که نشاندهنده نوع پلاستیک است) و گاهی اوقات حروف اختصاری خاص مانند HDPE, PET و غیره نیز باشد.

یه سوءتفاهم رایج: شمارهدار بودن یعنی ایمنی؟ نه دقیقاً.
کدهای ایمن:
- ۱ (PET)
- ۲ (HDPE)
- ۴ (LDPE)
- ۵ (PP)
- و بعضی از ۷ها مثل PLA یا Tritan
کدهای نگرانکننده:
- ۳ (PVC)
- ۶ (PS)
- و برخی از ۷ها مثل PC
نکتهٔ فنی: ایمنی فقط به شماره نیست؛ فرمول شیمیایی و دقت تولیدکننده نقش اصلی رو دارن. یه بطری آب معدنی با کد ۱، فقط برای یهبار مصرف مناسبه. اگه چندبار پرش کنی و توی ماشین بذاری، ممکنه ترکیبات مضر وارد آب شن. برای اطلاعات بیشتر مقاله معنی سمبل بازیافت را بخوانید.
پلاستیکهای ایمن برای بستهبندی مواد غذایی
- PET کد ۱: رایجترین گزینه برای بطریهای نوشیدنی. سبک، شفاف و قابل بازیافت. اما استفاده مجددش توصیه نمیشه چون ممکنه ترکیبات استروژنی آزاد کنه.
- HDPE کد ۲: گزینه عالی برای گالنهای نگهداری شیر، آب، روغن و مواد شوینده غذایی. مقاوم، غیرسمی و پایدار. به عنوان مثال از گالن 10 لیتری و 20 لیتری برای نگهداری مواد اولیه غذایی بسیار استفاده می شود. البته برای مایکروویو مناسب نیست.
- LDPE کد ۴: نرم و منعطف، بیشتر در درب گالنها یا بطریها استفاده میشه.
- PPکد ۵: مناسب برای بستهبندیهای مقاومتر مثل ظروف ماست یا بطریهایی که گاهی گرم میشن.
- PLA، Tritan برخی ۷ها: انتخابهای هوشمند برای بطریهای کودکان یا کسانی که نگران BPA هستن.
پلاستیکهای نگرانکننده – گالنها و بطریهایی که باید با احتیاط دید
- PVC کد ۳: بعضی بطریهای ارزانقیمت ممکنه از این جنس باشن. خطرناکترین گزینهست؛ مخصوصاً اگه محتوی روغن یا اسیدهای خوراکی باشه.
- PS کد ۶: برای بستهبندی غذا خیلی ریسکیه، چه برسه به بطری یا گالن. در گرما سموم آزاد میکنه.
- PC کد ۷: ظاهر شفاف، ولی درونش پر از شک. ممکنه BPA آزاد کنه، بهخصوص در بطریهایی که برای آب داغ یا نوشیدنی گرم استفاده میشن.
حواست باشه: یه بطری زیبا همیشه ایمن نیست.
شیشه یا پلاستیک؟ یه دوئل کلاسیک!
شیشه:
- برای نگهداری بلندمدت آب یا ترشی عالیه.
- مقاوم، اما شکننده و سنگین.
پلاستیک:
- اگه از جنس مناسب باشه ( مثلاً HDPE یا PP)، سبک، کاربردی و مطمئنه.

نکات طلایی برای استفاده از گالنها و بطریهای پلاستیکی
- دنبال کد ۲ یا ۵ باش. اینا امنترین گزینههان.
- بطریها و گالنهایی که بو میگیرن یا تغییر رنگ میدن، قابل اعتماد نیستن. برای اطلاعات بیشتر ” درچه ظرفی آب مزه و بو نمیگیره؟” رو بخونید.
- از شستشو با آب داغ خودداری کن مگر اینکه مطمئن باشی جنسش مقاومه.
- برچسب BPA-free همیشه یه نشونه مثبته.
نتیجهگیری صادقانه:
پلاستیکی که باهاش غذات رو نگه میداری، بخشی از سلامتته. نادیدهاش نگیر. با یه انتخاب درست، نهتنها از بیماریهای عجیب دور میمونی، بلکه به محیط زیست هم یه نفس تازه میدی. اگر تولید کننده مواد غذایی هستید انتخاب یک ظرف مناسب مهم ترین وظیفه انسانی شماست. ما تو ساپل سازه پلاستیک، کنار شماییم تا هر گالن و بطری، یه انتخاب آگاهانه باشه.